Echte meeldauw bestaat uit verschillende schimmelsoorten die verschillende soorten planten infecteren en ziekten veroorzaken.
Deze ziekten danken hun naam aan de poederachtige sporen die op geïnfecteerde bladoppervlakken verschijnen.
Symptomen beginnen meestal op de oudere, onderste bladeren. Omdat hun vermogen om fotosynthese uit te voeren wordt aangetast, kunnen planten hun kleur verliezen. Bladeren kunnen verdorren en afsterven naarmate de ziekte vordert. De symptomen van echte meeldauw en de omstandigheden van een uitbraak variëren van soort tot soort.
Echte meeldauw in nachtschadegewassen
Verschillende soorten echte meeldauw-veroorzakende schimmels zullen verschillende symptomen veroorzaken op nachtschadegewassen.
Sommige soorten veroorzaken gele of felgroene vlekken aan de bovenkant van bladeren. Andere soorten zullen een witachtig grijsachtige poederachtige coating creëren. Poederachtige coating kan soms ook aan de onderkant van bladeren worden gevonden.
Echte meeldauw in komkommers
Witte poederachtige vlekken verschijnen eerst aan de onderkant van bladeren en vervolgens aan de bovenkant van bladeren, stengels en bladstelen.
Laat in het groeiseizoen kunnen zich kleine donkerbruine bolvormige structuren op de bladeren ontwikkelen – deze beschermen de schimmelsporen in de winter en kunnen in de volgende seizoenen een infectiebron worden.
Echte meeldauw in cannabis
Witte poederachtige vlekken verschijnen op bladoppervlakken, bladstelen en bloemen.
Na verloop van tijd kunnen er kleine bolvormige structuren verschijnen, die naarmate ze ouder worden van kleur veranderen van geel naar zwart. Deze structuren dragen overwinteringssporen.
